Amélie Scotta,  geboren in 1983, Nantes (Frankrijk) ” template=”/home/clients/bce9e5b5fcb7542069f5142d89fa488a/web/wp-content/themes/artcontest1/nggallery/gallery-artcontest.php” order_by=”sortorder” order_direction=”ASC” returns=”included” maximum_entity_count=”500″] Ik ben opgegroeid in een zogenaamde slaapstad en woonde daarna in verschillende appartementen in de volkswijken van Straatsburg, Parijs en Brussel. Ten goede en ten kwade, is mijn blik gevoed door de stad: de grijze trottoirs, de krappe ruimtes, het licht van […]

Amélie Scotta,  geboren in 1983, Nantes (Frankrijk)

Ik ben opgegroeid in een zogenaamde slaapstad en woonde daarna in verschillende appartementen in de volkswijken van Straatsburg, Parijs en Brussel. Ten goede en ten kwade, is mijn blik gevoed door de stad: de grijze trottoirs, de krappe ruimtes, het licht van de metro, maar ook de architectuur en haar bewoners in al hun diversiteit. Mijn laatste series gaan over architectuur en waanzin. Van de buitensporig hoge torens tot de oncontroleerbare wildgroei van appartementsgebouwen, lijkt de mens voorbij gelopen en onderworpen aan de energieverslindende machine die hij zelf bouwde. Het is de ambiguïteit tussen dit “verleidelijke” oppervlak en zijn verontrustende realiteit die mij interesseert. Ik teken langzaam en repetitief, waarbij ik de willekeur van de hand voortdurend confronteer met de perfectie van de machine. Ik hou van tekenen omwille van het “eenvoudige, betaalbare” karakter. Er zijn weinig middelen voor nodig en het is onbeperkt, behalve dan de beperking van de tijd.

---